Συζήτηση περί άλλων αυτοκινήτων [#4]

[perlas]

ελπιζω να μην εννοεις fiat barchetta..... 

[Ξάδελφος]

υπαρχει καποιος εδω μεσα που να εχει οδηγησει συστηματικα και να εχει εμπειρια (οχι βολτιτσα χαλαρη, το αμαξι του κολλητου) απο MR2 και/η BARCHETTA,  που θα ηθελε να μοιραστει την αποψη του συγκρινοντας τα οδηγικα με ΜΧ5 1.8 ΝΒ/NC?..

βλαβες ,υποστηριξη κλπ νομιζω θα τα βρω απο σχετικα φορα αλλα και επ αυτου καθε αποψη ευπροσδεκτη.

Δεν με αφορα αμεσα, to MR2,  αλλα γνωστο μου που ειναι υποψηφιος για πισωκινητο...και με ρωταει. 

H BARCHETTA ομως με αφορα προσωπικα,  διοτι σκεφτομαι να τη βαλω στη συλλογη μου...
(διοτι το μοτερ της και το σχεδιο της μου αρεσουν πολυ...αν και παληα σχεδιαση)

SLK / MGφ / MGTF δεν παιζουν προς το παρον στα πισωκινητα...ουτε AR spyder στο προσθιωκινητο.

υγ1 υπηρχε ενα μελος που απο ΜΧ5 πηγε σε MR2 και μετα σε SLK 2L..αλλα δεν θυμαμαι το nick του να κανω επαφη.

υγ2 σιγουρα δεν σκεφτομαι να στερηθω το ΜΧ5. Tο πολυ πολυ,  αν πουληθει να παω σε 1.8 + esp. 

Fiat Barcetta 1.8 την προfacelist χωρις το τριτο stop εχω οδηγησει για σχεδον 10000χλμ τα οποια εκανα μεσα σε δυο μηνες.
Ειναι εξαιρετικο αυτοκινητο.Πολυ γκαζι,πολυ κρατημα,πολυ καλα φρενα,εξαιρετικη θεση οδηγησης,καλη ακαμψια.
Αθλια ποιοτητα κατασκευης,μαλλον καθολου ποιοτητα κατασκευης η οποια αδικει ενα κατα τ αλλα εξαιρετικο αυτοκινητο.
Με τεσσερα bilstein μαλλον δυσκολα ενα 18αρι ΝΒ θα μπορει να την ακολουθησει μεχρι αυτη να μεινει...
Αν ειχα βρει καποιο το 2002 σε καλη κατασταση και σε χρωμα να μ αρεσει θα το ειχα αγορασει αντι για το mx5.Ευτυχως δε βρηκα.
To Mr2 χωρις να το εχω οδηγησει ιδιαιτερα σα συνοδηγος αν προσπερασεις το σαν κορολα εσωτερικο ειναι ετη φωτος μπροστα σε ποιοτητα.
Ειναι κεντρομηχανο με οτι αυτο συνεπαγεται.Σε κεντρομηχανο εμαθα οδηγηση και ηταν το πρωτο μου αμαξι και τα προτιμω αλλα ο περισσοτερος κοσμος μαλλον θα επρεπε οχι.
Ας πει περισσοτερα καποιος που το ειχε πχ ο Βαγγελης (Ηeras).

[ELTASSOS]

μπραβο, τον ΧΕΡΑΣ εψαχνα...

[ELTASSOS]

ελπιζω να μην εννοεις fiat barchetta..... 

και ομως αυτο εννοω, το FIAT...δεν ειμαι ετοιμος για ΦΕΡΑΡΙ ακομη
εχω σταμπαρει μια μπλε maggiora, κατω απο 3,000 ευρω, του 95-96...

[ELTASSOS]

[Tο πολυ πολυ,  αν πουληθει να παω σε 1.8 + esp. 

Καλά είσαι αξεπέραστος!!! 

εννοω μχ5  NC, βεβαια...

[iNFiNiTy]

Top Gear Season 16 S16E01 Highlight Reel - Three Wise Men Travel To Iraq

Αν και δεν είναι το πιο αντιπροσωπευτικό συγκριτικό.

[Ξάδελφος]

ελπιζω να μην εννοεις fiat barchetta..... 

και ομως αυτο εννοω, το FIAT...δεν ειμαι ετοιμος για ΦΕΡΑΡΙ ακομη
εχω σταμπαρει μια μπλε maggiora, κατω απο 3,000 ευρω, του 95-96...

H maggiora ειναι ισως η καλυτερη της εκδοση.Ειχα δει ενα τετοιο μπλε σε μια σναντηση του alfisti.gr, κουκλα ηταν.

[NiTse]

Νομίζω ότι υπάρχει και ένα παλιό επεισόδιο που τα συγκρίνουν και τα τρία στην πίστα τους αλλά δεν μπορώ να το βρω.

[ELTASSOS]

BARCHETTA φιατ mallon ΕΥΡΕΘΗ για ανταλλαγη με ΝΙΒΑ μου, μια η αλλη,  με καποιον που ειναι κυνηγος (Πατρα).
μοντελλο 98 με abs + airbags + 17" χρωμα γκρι-ασημι με μαυρη πανινη (οχι πλαστικη) κουκουλα...
 
Για να δουμε,  διοτι αρχιζει και η κυνηγετικη περιοδος. Ραντεβου εκλεισθη για επομενη Τεταρτη στις 9 το πρωι. Ελπιζω να μη με στησει. Θα ερθει αυτος με τον φιλο του...οποτρ μαλλον σκεφτεται  σοβαρα

Πειτε γνωμες μπας και κανω καμμια πατατα,  η εστω κανα σωστο συνεργειο ΦΙΑΤ για ελεγχο προς ΒΠ η ΝΑ αττικη

Το γκρι-ασημι με  :axe:ι λιγο,  αλλα αυτος με το μπλε maggiora που γουσταρα δεν θελει ανταλλαγη

------------------------------
Σημερα κατα τις 2 το μεσημερι ειδα παρκαρισμενο ena ωραιοτατο μαυρο MX5 NC-RC στον Αγιο Πετρο
(στη γνωστη καφετερια-καραουλι προς νεα μακρη απο διονυσο)...με πινακιδες απο ΛΟΥΗ-ΔΗΜΑ.
Ηθελε και ενα ξεπλυμα λογω σκονης. Αυτο με τη σκονη ειναι ενα  θεματακι με το μαυρο + οτι πυρωνει πιο ευκολα στον ηλιο. Καποιο  μελος γειτονας?

[andreas_ts]

Νομίζω ότι υπάρχει και ένα παλιό επεισόδιο που τα συγκρίνουν και τα τρία στην πίστα τους αλλά δεν μπορώ να το βρω.

[dimsabas]

Αντιγράφω από άλλο φόρουμ, επειδή πιστεύω ότι αξίζει τον κόπο να διαβαστεί. Οι οδηγικές εντυπώσεις κατόχου Ε46 Μ3 από τη βόλτα με 911 997:

Porsche Carrera GTS (997)



Ποτέ δεν ήμουν fan της 911, θα έλεγα. Είχα ακούσει και είχα διαβάσει ότι είναι εξαιρετικά σπορ αυτοκίνητα, ήξερα πως αναμφισβήτητα έχουν έναν δικό τους, τελείως ιδιαίτερο χαρακτήρα, ενώ είναι γνωστό σε όλους ότι έχουν ένα δικό τους φανατικό αγοραστικό κοινό που δεν θα τις άλλαζε για κανένα άλλο αυτοκίνητο. Όμως ό,τι αφορά την 911 και τις μετενσαρκώσεις της, αποτελεί στο σύμπαν της αυτοκίνησης ένα ξεχωριστό σύνολο, το οποίο δεν τέμνεται με κανένα άλλο. Κι αυτό συμβαίνει λόγω του εγγενούς (και ουσιαστικά μοναδικού) χαρακτηριστικού της πισωμήχανης διάταξης, τη σήμερον ημέρα. Δεν υπάρχουν πλέον τα αυθεντικά 500αράκια, ούτε Alpine A110, ούτε σκαραβαίοι (τους αργούς λέω ). Η πισωμήχανη διάταξη που διαμορφώνει μια αλλόκοτη αναλογία στην κατανομή του βάρους, είναι αυτό που ως γνωστόν προσδίδει και αφαιρεί ορισμένα δυναμικά χαρακτηριστικά σε σχέση με τα μπροστομήχανα ή κεντρομήχανα μοντέλα στις κατηγορίες της 911, άρα καθιστά το αυτοκίνητο ξεχωριστό σε σχέση με όλα τα άλλα. Τα υπόλοιπα όμως, είτε είναι μπροστομήχανα είτε κεντρομήχανα, προσφέρονται σε διάφορες μάρκες και μοντέλα. Τα πισωμήχανα είναι "μονοπώλιο" της Porsche. Το γιατί κανείς άλλος μεγάλος κατασκευαστής δεν φτιάχνει πισωμήχανα αυτοκίνητα είναι ένα καλό ερώτημα και food for thought, αλλά η Porsche είναι λες και έχει βαλθεί εδώ και 40 χρόνια να μας κάνει τη σκέψη υπέρβαρη.
Για να μην πολυλογώ (που θα πολυλογήσω δηλαδή και στα @@ μου), ήρθε ο καιρός που εδέησε ο coyot να φύγει με άδεια από τη χώρα των Βελγάνθρωπων™ και να κατέβει Ελλάδα με την Kαίτη Γκρέυ, όπως αποκαλεί την GTS του (don't ask). Kανονίσαμε λοιπόν για να γιορτάσουμε το γεγονός, μια μονοήμερη εκδρομή με το αυτοκίνητό του η οποία ξεκίνησε νωρίς το πρωί από την Αθήνα και τελείωσε 12 ώρες μετά πάλι στην Αθήνα, αφού πρώτα είχε περάσει από Χαλκίδα, Άγιο Ιωάννη Ρώσσο, Λίμνη Ευβοίας, Ροβιές, Αιδιψό, Αρκίτσα, Γοργοπόταμο, Μπράλο, Άμφισσα, Ιτέα, Δεσφίνα, Δίστομο, Στείρι μέχρι να επιστρέψουμε Αθήνα μέσω της παλιάς εθνικής οδού και της Αττικής οδού. Είχε δηλαδή η μέρα πολύ πράμα, για όλα τα γούστα.
Το πρωί χτύπησε το κουδούνι και βγήκα για να βρω το Νικόλα και την Carrera έξω από το σπίτι μου. Ομολογώ πως το συγκεκριμένο αυτοκίνητο είναι πανέμορφο, το widebody για να χωρέσουν κάτω από τους θόλους τα "305" πίσω λάστιχα και ο συνδυασμός του χρώματος του αμαξώματος με τις μαύρες μονομπούλονες ζάντες, δημιουργούν ένα πολύ δυνατό οπτικά πακέτο που σε ανεβάζει και σε προδιαθέτει πολύ ευχάριστα. Το εσωτερικό με τις επενδύσεις από alcantara να κυριαρχούν, είναι από τα πιο ωραία μέρη να βρίσκεσαι, ακόμα κι αν δεν κάθεσαι μπροστά στο τιμόνι. Ο Νικόλας βέβαια από την πρώτη στιγμή μου έδωσε τα κλειδιά και μου είπε να την πάρω αμέσως. "Για να τη συνηθίσεις στην κίνηση της πόλης, στα εύκολα, πριν βγούμε στα βουνά". Ομολογώ πως εκείνη την ώρα όντως σκεφτόμουν ότι το πλάτος της είναι ίσως η μεγαλύτερη παγίδα και ο πιο σημαντικός παράγοντας που πρέπει να έχεις στο μυαλό σου κατά την πρώτη επαφή με το αυτοκίνητο. Επίσης, δεν θεωρώ ότι η κίνηση στην πόλη είναι πιο εύκολη από τα βουνά, αλλά αυτό δεν του το είπα.



Ξεκινήσαμε λοιπόν και ομολογώ πως το αυτοκίνητο είναι απόλαυση από την αρχή, ακόμα και στην απλή μετακίνηση μέσα στην πόλη. Ήταν η πρώτη φορά που οδήγησα αυτοκίνητο με το PDK, το οποίο στην αυτόματη λειτουργία είναι καλύτερα κρυμένο κι από χαμαιλέοντα πάνω σε κλαδί πορτοκαλιάς στα τέλη του Μάρτη. Ξεκίνησα από φανάρι και νόμισα πως το αυτοκίνητο είχε την μακρύτερη πρώτη ταχύτητα που έχω συναντήσει ποτέ, μέχρι που είδα το καντράν στο οποίο υπήρχε η πληροφορία ότι κινούμασταν με την 7η σχέση (και 60χαω). Αυτό ήταν κάτι που αδυνατούσα να συλλάβω εκείνη την ώρα και επειδή δεν μου αρέσουν πολύ τα πράγματα τα οποία δεν καταλαβαίνω, γύρισα τη λειτουργία του κιβωτίου σε χειροκίνητη, την οποία και διατήρησα σαν πρώτη μου επιλογή κάθε φορά που ξαναοδήγησα το αυτοκίνητο στη διάρκεια της μέρας.
Βγαίνοντας στην εθνική για Χαλκίδα, ήταν η ώρα να δώσω λίγο περισσότερο γκάζι. Δικαιολογίες δε χρειάζονται, είναι μια Porsche με 406 άλογα, πρέπει να βγουν να πάρουν άερα και να γυμναστούν. Φεύγοντας από τα διόδια των Αφιδνών, σανίδωσα το γκάζι και τα 63 περισσότερα άλογα από τη Μ3, ήταν απολύτως διακριτά. Η κλωτσιά τους ακόμα πιο βίαιη και το σπρώξιμό τους ακόμα πιο δυνατό. Λίγες στιγμές αργότερα, ο Νικόλας με μπρίζωσε να δοκιμάσω και κάτι άλλο. Να βάλω 7η ταχύτητα, να γυρίσω το κιβώτιο στο φουλ αυτόματο και να πατήσω το πεντάλ του γκαζιού βαθιά, να νοιώσω το κλικ του κουμπιού για το kickdown "και να δω τι θα γίνει". Ήμουν με 120km/h εκείνη την ώρα που το δοκίμασα. Έχοντας 7η ταχύτητα, με το που πάτησα το kickdown το αυτοκίνητο εκτοξεύτηκε άμεσα εμπρός έχοντας 3η, 4η, 5η... μάζεψε 265km/h ούτε εγώ κατάλαβα πότε. Όταν το κατάλαβα, άφησα αμέσως το γκάζι γιατί δεν έδειχνε καμία διάθεση να σταματήσει να μαζεύει κι άλλα μέχρι και τα 300. Άλλωστε δεν είμαι ιδιαιτέρως fan της ευθείας.
Έχοντας διαλέξει εγώ την βόρεια Εύβοια σαν το πρώτο σημαντικό μέρος της διαδρομής, ήμουν ανυπόμονος αλλά και λίγο ανήσυχος και επιφυλακτικός πριν ξεκινήσω να ανηφορίζω το βουνό "μου" με την GTS. Καλές οι ευθείες, γνωστή η ορεινή διαδρομή πιθαμή προς πιθαμή, αλλά πρωτάρης σε 911 και βουνό είναι ΑΕΚ (Αλλη Εντελώς Κατάσταση). "Θα μπορέσω να την πάω; Θα βρεθώ προ απροόπτου; Θα πετάξει μούτρα; Θα πετάξει κώλο; Ακόμα χειρότερα, θα κάνει και τα δύο τη στιγμή που δεν θα το περιμένω"; Τέτοιες ερωτήσεις δημιουργούνταν στο μυαλό μου και μου έφερναν ένα κάποιο άγχος. Δεν είναι και δικό μου το αυτοκίνητο, θα πάμε προσεκτικά. Μετά έγινε αυτό που γίνεται πάντα κάθε φορά που κάνω παρόμοιες σκέψεις σε παρόμοιες καταστάσεις. "Εδώ ρε μαλάκα κάθε φλούφλης κυκλοφορεί με 997S και turbo και gt3 και δεν τρέχει μία, εσύ σε πηγάδι κατούρησες; Ακόμα κι η γαμιόλα η Βακαλάου έχει 997 turbo, έλεος δηλαδή"! Αυτό πάντα φαίνεται να πιάνει και έρχομαι στα ίσα μου.



Ξεκίνησα την ανάβαση και στην πρώτη μόλις στροφή της διαδρομής, μια δεξιά ενενηντάρα ανηφορική με άθλια πρόσφυση, αποφάσισα να στρίψω ακριβώς όπως στρίβω με το δικό μου - ίδια χιλιόμετρα, ίδιο σημείο φρεναρίσματος, ίδιο σημείο επιτάχυνσης - για να δω αν όντως έχουν κάνει πια τις 911 να συμπεριφέρονται σαν κανονικά :shifty: αυτοκίνητα. Η GTS πάει να πλασαριστεί όμως φεύγει με μουτρά και σχεδόν αμέσως το μπροστινό ξαναγατζώνει κάτω και ταυτόχρονα ο κώλος ξεκολλάει και βρίσκομαι με γκάζι και ανάποδο... το οποίο όμως ήταν ουσιαστικά αχρείαστο μιας και ξαναβρήκε πρόσφυση το πίσω μέρος με τη σειρά του και φύγαμε για τις επόμενες στροφές. Γέλασα δυνατά. Μπορεί να ήταν η πρώτη μου φορά που οδηγούσα 911 στο δρόμο, όμως πάνε παραπάνω από 12 χρόνια που ασχολούμαι με αγωνιστικούς εξομειωτές και αυτή η αντίδραση της Καίτης ήτανε τόσο, μα τόσο γνώριμη! Αν τα λάστιχα ήταν ζεστά δεν θα είχε γίνει τίποτα τέτοιο και εγώ θα είχα την ψευδαίσθηση ότι οι 997 έχουνε γίνει κάτι άλλο από 911. Όμως όχι, παραμένει μια αυθεντική 911 και μάλιστα στην πιο τέλεια μορφή της, όπως θα διαπίστωνα δεκάδες, εκατοντάδες φορές στη διάρκεια της μέρας. Μια 911 είναι όπως είπα διαφορετική από τα άλλα αυτοκίνητα και αυτό που είχα αποκομίσει οδηγώντας σε εξομειωτές, αλλά πλέον αυτό που διαπίστωσα και με ένα αληθινό αυτοκίνητο στο δρόμο, υπό πίεση, είναι ότι όντως χρειάζεται μια ελαφρώς διαφορετική προσέγγιση στον τρόπο που την οδηγείς. Δεν είναι ότι αλλάζεις σε κάτι τη σειρά, είναι το ίδιο πράγμα με κάθε άλλο αυτοκίνητο, απλά στην 911 πρέπει να τα κάνεις όλα νωρίτερα. Πρέπει να φρενάρεις νωρίτερα και αφού στρίψεις, να δώσεις γκάζι λίγο νωρίτερα στην έξοδο, πριν από το "κανονικό" apex. Λόγω του μεγάλου βάρους πίσω, έχει την εγγενή τάση να θέλει να διώξει την ουρά της κατά το φρενάρισμα κάτι που ισοσκελίζεται από το υποστροφικό της στήσιμο. Οπότε αν τα αφήσεις αργά τα φρένα, θα φύγεις με μούτρα ή αν καταφέρουν να βρουν πρόσφυση οι εμπρός τροχοί και πάρουν τροχιά προς τη στροφή, θα φύγει ο κώλος. Αν φρενάρεις στην ώρα σου, θα μπεις "κύριος" στη στροφή αλλά μετά θα έχεις το πλεονέκτημα που μόνο η 911 έχει, το να μπορείς δηλαδή να δώσεις γκάζι νωρίτερα από οποιοδήποτε άλλο μπροστομήχανο ή κεντρομήχανο αυτοκίνητο της κατηγορίας, χωρίς να φοβάσαι κάποια αχρείαστη υπερστροφή ισχύος, λόγω της μεγαλύτερης ελκτικής πρόσφυσης που προσφέρει με τον τρόπο του το βάρος στο πίσω μέρος του αυτοκινήτου.



Άπαξ και έφτασε - στην κυριολεξία - μια στροφή προκειμένου να διαλύσω τις αμφιβολίες μου και να χτίσω την πίστη μου στο αυτοκίνητο, η υπόλοιπη μέρα ήταν απλά απολαυστική για μένα, είτε οδηγούσα την Carrera GTS σε κάποια από τις πιο συναρπαστικές διαδρομές στην ελληνική επικράτεια, είτε απολάμβανα ως συνοδηγός το Νίκο να κάνει το ίδιο. Αν είναι μια ομοιότητα που μπορώ να πω ότι βρήκα μεταξύ της Porsche και της Μ3 μου, είναι το γεγονός ότι πρόκειται για τα 2 πιο ισορροπημένα αυτοκίνητα που έχω οδηγήσει ποτέ. Τα πάντα πάνω τους είναι απλά τέλεια μετρημένα, δεν νοιώθεις ότι λείπει κάτι, ούτε ότι υπάρχει κάτι σε υπερβολικό βαθμό. Όλα είναι όπως θα έπρεπε να είναι. Πιο συγκεκριμένα για τη GTS δεν μπορώ να σκεφτώ πιο ταιριαστό κινητήρα, δεν μπορώ να φανταστώ πώς θα μπορούσε να είναι καλύτερη η ανάρτηση, δεν μπορώ να σκεφτώ κάποιο πιο ταιριαστό σύστημα μετάδοσης, δεν μπορώ να σκεφτώ με ποιον τρόπο θα μπορούσε να βελτιωθεί το σύστημα διεύθυνσης. Είναι εύκολα το καλύτερο τιμόνι που έχω βάλει χέρι πάνω του. Οδηγάς και νοιώθεις το σαγρέ της ασφάλτου, χωρίς όμως να είναι ενοχλητικό ή να σε αποσπά από άλλες πληροφορίες. Είναι όλα τόσο τέλεια ταιριασμένα σε αυτό το αυτοκίνητο, που σε ελάχιστο χρονικό διάστημα το ένοιωθα πάρα πολυ οικείο. Μια 997 turbo έχει υπερβολικά πολλά άλογα, τα βγάζει με σαλιγγάρι και αναγκάζεται να τα κουμαντάρει με την τετρακίνηση, κάτι που θεωρώ απλά πως καταστρέφει αυτό το αυτοκίνητο. Μια GT3 έχει πολύ σκληρή ανάρτηση, κάτι που καταστρέφει αυτό το αυτοκίνητο.
Σαν εντελώς προσωπικό συμπέρασμα μετά από τη σημερινή εμπειρία, έχω να πω πως τίποτα δεν συγκρίνεται σε οδηγική απόλαυση με ένα δυνατό και ομοιογενές ατμοσφαιρικό πισωκίνητο με μπλοκέ διαφορικό. Τίποτα. Αυτή είναι η συνταγή κατά τη γνώμη μου, για την οδηγική νιρβάνα. Και σήμερα γεύτηκα ένα κομματάκι από παράδεισο. Εξακολουθώ να μην είμαι fan της 911 σαν concept, αλλά υπέροχο αυτοκίνητο η GTS. Με PSM on ή off δεν έχει σημασία, τα δοκίμασα και τα 2 για πάρα πολλή ώρα, είναι τόσο καλοστημένη που δεν θα προδώσει ποτέ αυτόν που την καταλαβαίνει.



Ευχαριστώ Νικόλα.

[ELTASSOS]

πολυ ωραια η περιγραφη.

Εχεις κατι παρομοιο για ΜΡ2 / FIAT barchetta?

[dimsabas]

Οι δικές μου σκέψεις για το MR2. Λίγο μπαγιάτικες βέβαια, αλλά δεν έχω ξαναοδηγήσει κάνα από δαύτα.

[king of the road]

Οι δικές μου σκέψεις για το MR2. Λίγο μπαγιάτικες βέβαια, αλλά δεν έχω ξαναοδηγήσει κάνα από δαύτα.

σκεφτόμουν για mr2, όμως η δύσκολη για τις οδηγικές μου ικανότητες οδηγική συμπεριφορά μου και κάποια προβλήματα αξιοπιστίας στα πρώτα μοντέλα, τα οποία τότε ήταν προσιτά στο βαλάντιό μου, με αποθάρρυναν.

[General_lee]

Τα προβληματα αξιοπιστιας εχουν απλά να κανουν με τους προκαταλυτες που βγαινουν. Στο οδηγικο θα ειναι ενα ωραιο challenge χωρις να ειναι ο χαρος που γραφουν και αφηνουν να εννοηθει οι διαφοροι απο δω κι απο κει. Μια χαρα ελεγξιμο ειναι το αυτοκινητο, δε θα το ελεγα δυσκολο. Απλά πιο δυσκολο απο το μιατα. (Το μιατα ομως ειναι παιχνιδι, τουλαχιστον στα ανθρωπινα χιλιομετρα και μαμα.)